- yüngül
- hafif, üstünkörü
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
yüngül — sif. 1. Çəkisi az olan (ağır ziddi). Yüngül yük. Yüngül çamadan. Yüngül daş. Yüngül çəkmək – çəkidə aldatmaq, əskik vermək. // Sıx olmayan, nazik. Yüngül parça. // İsti olmayan, qalın olmayan; qızdırmayan. Yüngül paltar. // Taxtadan tikilmiş.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yüngül-yaraq — z. dan. 1. Lazımi dərəcədə silahlanmamış, hazırlanmamış. 2. Yüngül geyinmiş halda. 3. məc. Zəif, şiddətsiz, yüngül. Dalğalar, ağ dalğalar; Yüngül yaraq dalğalar. R. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağır-yüngül — is. Ev şeyləri, müxəlləfat, şey şüy (bəzən qiymətli şeylər, qızılgümüş mənasında da işlənir). Lotular qalxıb hərə öz yorğan döşəyini və evdə olan, ağırdan yüngüldən nə varsa yığışdırandan sonra, İsfahan deyib, birbaş getməkdə olsunlar. «Aşıq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səlsəbil — ə. yüngül, dadlı su (cənnətdə olan bir çeşmənin adından) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əxəff — ə. ən yüngül; daha yüngül; çox xəfif, çox yüngül … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağır — sif. 1. Böyük çəkisi, vəzni olan (yüngül ziddi). Ağır yük. Ağır daş. Ağır çamadan. – Ağır sandıq seçmə parçalarla dolu idi. M. C.. Küçələr izdihamla çalxanır; Yükü ağır bir gəminin ləngəri kimi. R. R.. // Sanballı. 2. Güclü, şiddətli, təsirli.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çəki — 1. is. 1. Bir şeyin tərəzidə çəkilməklə müəyyənləşdirilən ağırlığı; vəzn. Taxılın çəkisi. Çəki daşı – şeyləri çəkmək üçün ağırlıq ölçüsü kimi işlədilən müəyyən ağırlıqda cisim, tərəzi daşı. <Tahir> dəmir çarpayının altında cərgə ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nazik — sif. <fars.> 1. Qalın, yoğun olmayan; incə. Nazik kitab. Nazik təbəqə. – Maya nazik göy adyala bürünərək yuxulayırdı. M. İ.. 2. Yüngül, zərif materialdan hazırlanmış, qalınlığı az olan. Nazik şüşə. Nazik parça. – Bibixanım . . nazik… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səndəl — 1. is. <ər.> 1. bot. Oduncağı efir yağı ilə zəngin olan ətirli, həmişəyaşıl tropik ağac. Aşığın sən dəlisi; Gözəllər sən dəlisi; Sevdiyim, zülflərindən; Gəlir səndəl iyisi. S. A.. Nizami məzardaşını döyərək Xaqanini səslədi, gözündən bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəfif — sif. <ər.> 1. Mülayim, yüngül, yumşaq. Xəfif yel. – İndi çöldə xəfif meh əsdiyi üçün hava bayaqkı qədər bürkü deyildi. İ. Ə.. Xəfif axşam küləyi əsir, şəhərdə yavaş yavaş işıqlar alışırdı. Ə. M.. 2. Zərif, incə. Çox çəkmədi ki, qızın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yüpyüngül — sif. Lap yüngül, olduqca yüngül, yox yüngül … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti